Autostrada

Hoog in de bergen met een stralende blauwe lucht wakker geworden. En niet te vergeten het continue geluid van de bellen van de koeien. Dat ze daar zelf niet gek van worden. Een soort gekke koeienziekte.

Na een wat karig ontbijt (geen ei) maar wel voldoende te eten, zijn we weer afgedaald langs de smalle weg, maar later weer langs de brede weg naar Vaduz. De hoofdstad van Liechtenstein.. Hier wilde we toch wel even kijken. Dit hebben we ongeveer twintig minuten gedaan en een foto gemaakt van de kerk, het parlement (wat veel weg heeft van een moderne kerk) en het kasteel op de berg. 

Snel weer vertrokken want het was zes en een half uur rijden naar Lamparecchio en dit is zonder rust gerekend. Eerst over de Zwitserse snelwegen via de San Berdino pas en daarna bij Lugano de grens over en de Autostrada op. Altijd weer zoeken welke rij je moet kiezen voor de tol, maar we mochten er uiteindelijk ook weer af, nadat we hadden betaald.

Een korte stop gemaakt bij de IKEA in Milaan, daar onze eerste Italiaanse espresso gedronken. We wisten niet goed hoe je een gewone koffie kon bestellen, als dat al kan. Maar goed hij was straf, maar wel lekker.

Toen we de Autostrada af waren nog via allerlei binnenweggetjes naar ons nieuwe onderkomen. De weggetjes waren op het laatst zo smal dat de bocht niet in één keer kan worden genomen. Ook de afrit naar ons huisje is heel smal en steil naar beneden. Maar we zijn er. Een prachtig uitzicht en een zee van ruimte.